Dat is mooi.

Het is al even dat ik op zoek ben naar andere woorden om het oordelende en de opdeling ervan af te halen. Het zijn de woorden goed, mooi, leuk, positief die ik, net als iedereen, geregeld gebruik. In een compliment of om een voorkeur aan te geven of een staat van zijn te beschrijven. De reden dat ik naar iets anders zoek is, omdat er een oordelend en een opdeling in zit. ‘Het is leuk’ of ‘het is mooi’, zegt vaak ook dat iets anders onaangenaam of lelijk was. 

Een tijdje geleden maakte ik een collage met zaken uit een stapel kranten, waar mijn oog intuïtief op valt. Een zin die ik er absoluut in wilde, zonder goed te weten waarom, was: leuk of niet leuk zo navigeren we door het leven. Het is zeker al drie maand geleden dat ik deze verzameling van beelden maakte. Af en toe kijk ik er naar en vraag ik me zacht af waarover gaat deze zin; wat spreekt me daar in aan? Het is zo dat de andere beelden dit duidelijk vertellen, wanneer ik ze zie, maar die zin daar vertrouw ik op dat er wel iets komt boven drijven. 

Een andere reden dat ik opzoek ga naar andere woorden, of een andere aanpak, is omdat het wringt in me. Wanneer ik kleding laat passen gaat het me veel meer om: zet het die persoon in zijn waarde? Als het diegene laat zien, dan vind ik dit mooi. Of wat ik mooi vind is iemand die kleding aanheeft die zich laat zien en laat zijn. Ik neem je mee in wat ik daarmee bedoel. Mooi en lelijk zijn nogal zwart-wit. Wanneer ik les geef aan een groep kleuters, dan is de kans dat die iets maken dat mooi is nogal klein. De behendigheid met de aangeboden tools is het leerproces, waardoor het resultaat toevallig is. De reactie ‘je hebt dat goed gedaan’ vind ik dan te vaag, want het kind heeft dan weinig tot geen concreetheid waarover ik praat. Ik merkt dat wanneer ik het concreter maak, ik snel in de woorden mooi of de andere varianten zoals bovenaan deze tekst, verval. Waardoor mijn oordeel erin verweven zit. 

Je hebt mooie kleuren gekozen. Je hebt de vormen goed getekend. Het is leuk om te zien dat je er plezier in hebt. Wat wil ik daarmee bereiken, waarom zeg ik dit? Ik wil hen aanmoedigen om door hen te laten zien, waar ze staan in het proces. 

Daarnaast weet ik ook dat dit oordelen en opdelen kenmerkend is voor het brein in overlevingsmodus. Wanneer we in een levensbedreigende situatie zijn is het handig dat ons snel reagerende brein beslissingen maakt. En is de enige vraag wat maakt dat ik hier overleef, dus oordelen en opdelen is dan essentieel. Enkel dan. 

Shoppen is door de uitgestalde waar, dwalen en benoemen wat we mooi en niet mooi vinden. Dit is shoppen met je hoofd in overlevingsmodus. Deze staat laat je intellectuele vermogen de wereld bekijken vanuit ‘dit vind ik leuk’ en ‘dit vind ik niet leuk.’ En dit leerden we op toevallige wijze. Had een persoon die je graag had en je een goed gevoel gaf bepaalde kleding of kleuren aan, dan krijgen die de stempel ‘leuk’ of ‘mooi’. Ik raad je vooral aan, dat áls je in deze oordelende energie zit, niet te shoppen. 

Misschien zit daar ook het antwoord op mijn eigen vraag. Met welke energie zeg ik de woorden mooi, goed of de andere complimenten? Dit vind ik mooi, los van de lelijkheid in de wereld. Gewoon omdat de manier waarop jij dit doet, mooi is om te zien. 

Ik ga niet tegen een kind zeggen: jij gedraagt je lelijk of slecht. Ik ga eerder verwijzen naar de gevolgen van hun keuzes en aangeven dat ik dat niet wil. Je kan deze lijm gebruiken om zaken te plakken, niet op te prullen, en ik wil niet dat je materiaal verspilt. Kan ik ditzelfde doen bij goed of mooi gedrag? Ik zie dat je gefocust werkt, dit levert een resultaat op, ik wil dat jij een doorgewerkt maakt. 

In de eerste instantie stond mooi nog tweemaal in die zin. Ik gebruikte mijn hersenen om die tweede keer eruit te halen. En de techniek die ik bij het lelijke gedrag gebruikte, inspireerde me. Ik benoem concreet wat ik zie en dat wat ik wil. Het lastigste was om te benoemen wat ik wil. 

Wat verwacht ik dat kleding doet? Jezelf laten zien en laten zijn. Wie je echt bent, die persoon die ik zie struggelen met zichzelf te aanvaarden. Het alles van wie je bent laten zijn. Je imperfectie laten zien. Mijn imperfectie laten zien. Dat is mooi. 

Suitably yours,

Annelies