schoonheid is eigenheid waarin de mindere kanten aanvaard worden.

Kleding Ontwerp bestaat uit vier speelvelden: kleur, materiaal, vorm en verhaal. Ontwerpen is zoeken, combineren, ordenen, toevallig laten samenvallen en bekijken wat het resultaat is binnen deze vier velden. Deze manier van kledingontwerpen opsplitsen geef ik al zeventien jaar. Het werkt al langer voor mezelf en ik merk dat het opdelen van een concept in o.a. ontwerpen, je láát ontwerpen. 

Ik betrapte mijzelf erop dat ik zei: “de ontwerper die dit heeft bedacht, weet volgens mij niet wat ontwerpen is of wat zijn doel was.” Ik had het over een online tool, die zo chaotisch is dat ik tegen de muren op loop. In mijn verbeelding is dit gemaakt met het volgende idee: de ontwikkelaar doet een eerste voorstel en bespreekt dit. De een zegt ik vind dit toch een belangrijke onderdeel, dat moet er zeker bij. De ander wijst op een ander essentieel onderdeel en dat is natuurlijk nodig; dat iedereen vanuit zijn expertise naar een ontwerp kijkt om na te gaan of het die noden vervuld. 

Maar de taak van de ontwerper/ maker is aan de slag te gaan met die opmerkingen. Keuzes maken, lijnen trekken, luisteren en horen wat écht de vraag is. De online tool ziet er zo uit dat iedereen, die duidelijk maakte op de vergadering dat zijn punt belangrijk is, op de openingspagina staat. Dit maakt dat ik niets zie en met lang zoeken en prutsen, dingen terugvind. Dit maakt dat online instructiefilmpjes moeilijk te volgen zijn. Ik wil je niet opzadelen met mijn frustratie; het toont me vooral het belang van een speelveld. 

Het zoeken naar wat belangrijk is en op de startpagina moet staan, is een onderdeel van het ontwerp. Als ik met een bruid kleuren bespreek, dan ligt nog alles open. Ik zoek met haar uit wat de voornaamste criteria zijn. Uiteraard staat op nummer één dat de jurk bij haar past, maar ze trouwt ook met iemand die ook bepaalde kleuren draagt. Er zijn op het feest nog andere mensen bij wie je wil passen of de ruimte waar alles gebeurt enzovoort. Ruimte en tijd nemen om naar deze ideeën en vragen te luisteren is het eerste wat je doet. 

Maar er is een tweede stap waarbij ik mijn verantwoordelijkheid neem en zeg dit kan en dit kan niet. Ik kan geen geheel witte- en rode- en blauwe jurk met gele bolletjes maken. Ik heb dit speelveld, die openheid van het luisteren wel nodig om te voelen. Zo kan ik aanvoelen wat voor de bruid de echte belangrijke noden zijn. Via elk voorstel kan ik dit met haar aftoetsen, bijsturen en aanpassen.

Maar het is niet in mijn of haar voordeel dat we alle ideeën gaan uitvoeren. Waarom eigenlijk? Is het belangrijk om duidelijk te zijn in wat je laat zien van jezelf? Ik hou van subtiele ontwerpen; is het daarom? Mijn intuïtie vertelt me: het geeft je rust en laat je zijn. 

In mijn zoektocht naar het waarom kwam ik bij het beeld van een buffet. Laten we van alles qua eten maken, dan vindt iedereen zijn gading wel. Nu zie ik een buffet met zowel warm als koud, met zoet als hartig, met gezond als fastfood, met vegan en vlees; als een bont gezelschap. Waarbij de één toevallig naast de ander staat, maar waar geen geheel of verbinding is. 

Door de aanvaarding van dit ben ik. En dit zijn de kleuren, vormen, materialen en het verhaal dat ik breng. Dit is genoeg.; ik ben het waard om gezien te worden. Zo ontstaat er rust. De rust van zijn wie je bent. In één van mijn eerste kleermakerszits schreef ik: schoonheid is eigenheid, waarin de mindere kanten aanvaard worden. 

Buiten dat ik verschiet van de schoonheid van mijn eigen schrijfsel, is dit ook zo waar. Als mens vertrouwen we mensen die duidelijk zijn. We rekenen op anderen, die helder aangeven waar ze voor staan. We kijk op naar mensen die de verantwoordelijkheid nemen voor de keuzes die ze maken. 

Volgens mij is dit omdat ze het tweede deel van het ontwerpproces doen: afwegen. Wat is voor mij hier nu het dienende? Wat kan mij ondersteunen? In de vergadering houden we van de persoon die duidelijk kan zeggen: dit vind ik belangrijk. Die persoon zegt enkel de dingen die hij dienend vindt, je voelt dat hij de andere zaken achterwege liet. Dat hij de afweging maakte over wat dienend is. 

Binnen een speelveld kan gespeeld worden, maar er is ook een grens aan het terrein. Het speelveld is wat je wilt laten zien, de grens ligt bij wie je bent. Schoonheid is eigenheid, waarin de mindere kanten aanvaard worden. (omdat ik er zelf niet genoeg van krijg.)

Suitably yours,

Annelies