Oe oe oe oe

Oe oe oe oe! En ik beweeg met mijn armen naar mijn oksel als een aap. Ik heb roots in West-Vlaanderen en als ik emotioneel ben schakel ik onbewust over op die taal. Dus eigenlijk vraag ik me hoe hoe hoe hoe af. Dit is voor mij een alarmbel, vandaar dat ik er de grappige aap erbij doe om met mezelf te lachen. Zo kan ik na dat lachen kijken naar waar zat ik te veel aan vast en hoe….? Waar zocht ik naar controle door wat van mijn systemen te verlangen?

Atelier Annelies Bruneel laat jezelf zien en zijn. En dat is als een boot die de gehele tijd wiegt tussen laten zien en laten zijn. Het rijmt mooi maar het zijn twee nogal verschillende concepten. Als de aap in me naar boven komt, die vraagt hoe kan ik dit gedaan krijgen? Hoe kan ik deze kleermakerszit beter maken? Hoe kan ik dit sneller doen? Ligt mijn boot geheel op zijn zij naar de laten zien kant. Ik wil heel duidelijk iets laten zien. Ik wil als een bepaald beeld gezien worden. Ik wil gewoon gezien worden. Ik wil dat ik kan bepalen hoe anderen mij zien. Ik ben enkel verantwoordelijk voor wat ik laat zien, maar hoe anderen dat zien is niet mijn zaak. 

Dus als mijn boot geheel op zijn zijkant ligt is het nogal een woeste zee. En om een woeste zee te bevaren heb je een goede kapitein nodig. Een goede kapitein vind de balans terug tussen laten zien en laten zijn. Dat we in een wereld leven waar laten zien prominent aanwezig is, is nogal een understatement. Bij laten zien valt ook het meeste aandacht te rapen. Wat je niet laat zien heeft zeker geen aandacht. Wat je verkeerd of ongewild laat zien krijgt ook de aandacht. 

Als ik de focus geheel op laten zien leg dan gaat dit over de buitenkant. Is dit de juiste omschrijving voor wat ik bedoel? Is laten zijn dan de binnenkant? Of probeer ik nu iets te eenvoudig voor te stellen. Ja, dit is niet de verfijndheid die ik bedoel met laten zien en laten zijn. Laten zien gaan over het naar buiten brengen. De handeling of beweging van iets naar buiten brengen. Laten zijn gaan over aanvaarden. Laten zien en laten zijn is mijn definitie van mindfulness. 

Maar hoe zit het financieel plan van een bedrijf in elkaar, dat veel dingen verkoopt met een lage winstmarge? Die hebben personeel in dienst? Hoe werkt dat dan? Hoe betaal je lonen in België als je winstmarge heel laag is. Is het mogelijk om voldoende winstgevend te blijven in de niet duurzame mode? 

Wat laten deze vragen me zien? Wat laat ik naar buiten komen door me dit af te vragen? Een nieuwsgierigheid naar de werking van hun businessmodel. Een tijd geleden kwam er een nieuwe koffiebar bij mijn om de hoek. Jaja, dit wordt een hippe buurt. Ik weet dat het pand 3000 per maand kost, qua huur. Een koffie kost 3 euro dus per maand moet je 1000 koffies verkopen, dat is 41 koffies per dag. En zo gaat mijn hoofd verder tot oe oe oe oe. 

Ik vind het een heldendaad dat mensen een eigen zaak beginnen, dus probeer ik zoveel mogelijk andere ondernemers te steunen door hun dingen te kopen, maar ik drink geen koffie. Alles wat er in onze wereld is, is er omdat iemand de moed had om daarmee door te gaan. Ik zou me als een aap in een kooi voelen als ik een eigen winkel had. Het is het laten zijn dat me tot het atelier bracht. Het laten zijn van als deze hoe-vragen. Het laten zijn van al de bezorgdheden, die bij me naar boven komen als ik aan een winkel denk. Het aanvaarden dat ik bepaalde zaken nodig heb en dat is ok. Mijn creativiteit, kennen en kunnen hebben een werkplaats nodig geen winkel. Mijn geest heeft de vrijheid nodig van mijn eigen ding doen. Het is wat het is, dus maak en denk ik over kleding in mijn atelier. 

Maar er is ook de kant die dit wil laten zien. Die gezien wil worden. Die kant die hoe-vragen stelt als er zaken gezien worden, die hij niet begrijpt. Die kant heeft me veel leren begrijpen door te denken, kritisch te zijn en te zien wat de gevolgen zijn van mijn acties. Het laten zien, zijn de plannen die ik bedissel, de ideeën die ik eruit gooi, de resultaten die ik boek. 

Maar zonder de laten zijn kant word ik een aap, die als een gekke opzoek is naar resultaten. Hoe kleed ik me volgens de trends van deze zomer? Hoe doe ik dat mindful leven? Hoe leef ik vanuit mijn gevoel? Hoe schrijf ik hier zoveel mogelijk vragen die dagelijks in onze maatschappij gesteld worden? Door te aanvaarden dat ik soms een aap ben. Door mijn apen-kant te laten zijn als die zich laat zien.

Suitably yours,

Annelies