Als dan principe.

Ik ging naar de bakker.

Ik had bloemen nodig.

Hij had enkel bloem.

Natuurlijk weet ik wel het verschil tussen een bloemenwinkel en een bakker. Waarom doe ik dit dan? Wat ik zocht was zo logische voor me dat ik ervan uitging dat het overal te vinden is. Of dat een ander in mijn hoofd kan mee kijken en me zo verder helpen. Ik ga ervan uit als de bakker geen bloemen heeft dat hij me naar zijn bloemist zou doorverwijzen.

Ik ging naar de bakker omdat ik bloemen nodig had, hij had enkel bloem.

Ik ging kleding kopen omdat ik me niet goed voelde, daar vond ik enkel kleding die me niet aanstond.

Ik ging shoppen omdat ik een lastige week op het werk had, het was een lastige bevalling om iets te vinden.

De bakker verkoopt geen bloemen. Een kledingwinkel verkoopt geen goede gevoelen. Shoppen ontdoet je niet van lastige zaken. Maar ik kan je wel volgen dat verkoop vaak die indruk geeft. Dit gebeurt via het als dan principe. Als je dit ( mooie woorden voor koopt) dan zal je ( mooie woorden voor emotionele behoeftes).

Ik vind dat geweldig om zo naar reclamepraatjes te kijken. Humor waar ik mijn vingers van kan aflikken. De emotionele behoeften zijn meestal een van deze vijf: zekerheid, verandering, uniek zijn, liefde en verbondenheid of persoonlijke groei. De aangeprezen producten zijn alles wat te koop is. Geweldig hoe dingen diep menselijke gevoelens in een wipje kunnen vervullen. Kleding is ook een ding,he.

Ja ja, het is gemakkelijk om met reclame te lachen. Die makers verdienen veel geld met eenvoudige kennis van psychologie. Ik zag een filmpje passeren van een marketing vrouw die dit heel guitige uit de doeken doet. Met een snedige sneer op het einde. Het is omdat wij, ik dus, dit willen geloven dat marketing daar gebruik kan van maken. Ja dat is waar.

Psychologie is een bèta wetenschap. Voor mij zijn dat alle wetenschappen waar 1+1=2 logica niet van toepassing is. Maar toch werkt reclame die vorm van reclame. Ik ga er vanuit als daar zoveel geld en moeite ingestoken wordt dan moet dat wel de weg zijn.

Ha, hier heb ik het al. ik volg en geloof zelf de als dan redenering. Als je dit (mooie woorden voor koopt) dan zal je ( mooie woorden voor emotionele behoeftes vervullen in de toekomst).

Waarom wil ik zelf ook zo graag in het als dan principe geloven. Het als dan principe gaat er van uit dat ik nu niet goed genoeg ben maar dit kan ik eenvoudig oplossen met een aankoop.

Dus ik verbind me met het ik ben niet goed genoeg gevoel. Ik ben niet goed genoeg bezig, ik doe niet genoeg, ik heb niet genoeg impact, ik zie niet genoeg resultaat en hier kan ik even mee doorgaan. Mijn principe is dat ik ten alle tijd in de spiegel wil kunnen kijken. Dus ook nu als ik dit merk dat dit niet goed genoeg zijn in verschillende vormen gemakkelijk naar boven komt.  Het als dan principe legt heel zacht en lief een dekentje over die (ik ben niet goed genoeg) gevoelens leggen. Mooi toch ;)

De meeste makers van producten en campagnes geloven doen dit met goede bedoelingen. Er worden ook geweldige zaken uitgevonden. Je bedenkt als ontwerper van uit je eigen perspectief. Zo vindt de bakker het heel logisch om me bloem aan te bieden op mijn vraag naar bloemen. Het zachte en lieve dekentje lost mijn probleem of behoefte niet op of in. Het zorgt er vooral voor dat we verder in het als dan principe blijven geloven. Als deze bakker me niet kan helpen ga ik wel naar een andere bloemenwinkel.

Het is niet eenvoudig maar wel nodig om voor jezelf de vraag te stellen waarom heb ik bloemen nodig? Waarom ga ik kleding kopen? Waarom ga ik shoppen? Als je verder scrolt op mijn blog vind je het verschil tussen kleding kopen en shoppen.

Een oefeningen die ik doe in mijn workshops is: om van het als dan naar het misschien dit principe te verschuiven.  Ademen in adem uit en misschien dat deze zinnen iets met je doen.

Zou het niet geweldig zijn om zekerheid te voelen, te hebben of toe te laten?

Zou het niet geweldig zijn om vrijheid en verandering  te voelen, te hebben of toe te laten?

Zou het niet geweldig zijn om mijn unieke zijn te voelen, te hebben of toe te laten?

Zou het niet geweldig zijn om liefde en verbinding te voelen, te hebben of toe te laten?

Zou het niet geweldig zijn om persoonlijke groeit te voelen, te hebben of toe te laten?

Bij mij komen er dan ander zaken naar boven dan de behoefte aan een brood of bloemen:)

Suitably yours,

Annelies