dingen zijn lastig, zeker als je op de juiste weg bent.

Meisjes; eentje van jullie liet me weten dat haar motivatie weg is. Het is niet evident om te communiceren, zeker omdat we de gewoonte hadden om 9 uur per week samen kleding te maken. Iets wat ik leerde over motivatie is dat het een gevolg van een actie is. Dus eerst doe je iets en dan komt de motivatie. 

Ik zal jullie een voorbeeld geven. Toen we elkaar nog vaak zagen, en de wereld zijn gewone gangetje ging, zwom ik tweemaal per week. Nu gaat dat niet meer, dus nu ga ik lopen. Bijna elke ochtend en ik hoop dit vol te houden. Mij gaat het meer om het feit dat ik elke dag een 40 minuten loop; niet om de snelheid of om mezelf afmatten. Gewoon het feit dat ik het doe. Voordat we online les hadden deed ik al een rondje en ik merkte dat ik nog meer plezier had om jullie les te geven. 

Er zijn ochtenden dat ik geen zin heb om te gaan lopen. Zelfs het fijne gevoel dat ik achteraf zal hebben kan me niet motiveren. Soms twijfel ik of ik zal gaan. Er zijn altijd duizenden redenen om iets niet te doen, maar het is de reden waarom ik het wél wil doen die belangrijk voor me is. De reden waarom ik het wil doe is deze: ik heb mezelf letterlijk uit een moeilijke- en lastige periode van mijn leven gewandeld en gezwommen. 

Al lachend zei ik jaren: de wereld mag vergaan, ik ga zwemmen. Wat nu in onze wereld gebeurt kan je in een zekere zin zien als de wereld die aan het vergaan is. Met onder andere als gevolg dat het zwembad gesloten is. Dus de eerste week van de lockdown viel ik terug op mijn andere trouwe vriend: wandelen. Elke dag deed ik minimum 10.000 stappen. Ik hou van de mensheid, maar mensen heb ik het soms lastig mee. Dus nu iedereen aan het wandelen in het park gaat, voelde ik dat wandelen minder een mijmermoment voor mezelf was. 

In een mijmermoment doen mijn gedachten gewoon waar ze zin hebben en soms komt daar een nieuwe taak voor jullie uit of een idee voor in mijn atelier of privéleven. Na al die jaren wandelen kan ik je zeggen dat het me goed doet, maar nu er meer mensen in het park zijn ben ik meer afgeleid. Dus werd mijn wandelen minder mijmeren. Zo kwam ik op het idee om een oude liefde terug van stal te halen; lopen. Eerder joggen: niet te snel en mezelf niet moe maken. Ik koos een weggetje waar minder andere mensen zijn. Joehoe! Ik heb mijn mijmeren terug. 

Nu kan ik terugkijken op de lastige- en moeilijke tijd; dit kun je niet als je er in zit. Hoe graag je dat ook wilt. Moeilijke momenten horen bij het leven. Door deze te zien in de beslissing om te gaan wandelen en zwemmen; ik laat de lastige momenten nu zijn in mijn leven. Meisjes, dingen zijn lastig. Zeker als je de juiste weg voor jou aan het bewandelen bent. 

Alle taken die ik jullie geef hebben als doel je dromen en verbeelding te realiseren. Eerst bedenk je wat je gaat maken: dit geeft je kleur, vorm, materiaal en een verhaal. Vervolgens plan je hoe je dit denkt te gaan bereiken en test je dit plan. Je maakt je prototype, doet een pas-sessie en past je patroon naar wens aan. Als laatste voer je je droom uit en maak je de kleding. 

In het leven is het hetzelfde. Je respecteert, luistert en kijkt naar je verbeelding en dromen. Je maakt deze concreet. Ik raad je aan om deze op te schrijven en vervolgens maak je plannen om deze uit te voeren. Deze probeer je uit en soms werkt iets, maar soms ook niet. Een andere keer lukt het weer wel. Je schaaft het gehele leven bij aan jouw manier van uitvoeren. Dit is wat ik jullie wil leren. 

De taken zijn een weggetje daarnaartoe. Ik geloof dat jullie dromen en verbeelding de dingen zijn die deze wereld nodig heeft. Jezelf, je dromen en je verbeelding niet laten zien en tot uiting laten komen is het meest erge wat je kan doen voor deze wereld en voor jezelf.  

Weten jullie nog wat taak 1 was? Wat zijn jullie dromen? Wat verlangen jullie te gaan doen in de kledingwereld? Ik heb toen verteld dat ik daar geen punten op geef. Dromen en verbeelding zijn altijd juist, want niemand kan daarover oordelen. Die taak heb ik bij me, omdat het mijn taak is een weggetje te helpen maken naar die dromen. 

Meisjes… zouden jullie je dromen en verbeelding willen respecteren? Misschien kunnen de taken die ik maak hierbij helpen. Probeer het te zien als elke dag geen lopen.  

Annelies Bruneel