Ik ben er altijd.
Ik zocht al die tijd naar iets wat gewoon in mij zit
omdat ik mezelf had wijsgemaakt dat het zich buiten mij bevond
En dat is ok.
Ik zou mezelf nu op mijn kap kunnen zitten voor iets wat ik toen niet begreep
Ik deed waarvan ik dacht dat het het pad naar mezelf was
Als ik daarnaar terugkijk is het een pad dat me van mezelf afbracht
Het moest zo zijn dat ik daar iets te leren had
Misschien wel dat een relatie met jezelf begint bij jezelf
Ik geloofde dat ik hard moest werken en vechten
Om te verdienen wat buiten me was
Ik gebruikte mijn creativiteit elke keer opnieuw
Tot het vinden van wat, zoals ik nu weet, altijd al in me zat
Ongelooflijk toch dat ik daar zo hard naar op zoek was buiten mezelf
Maar ik weet nu wat ik weet
Ik ben de schrijver van mijn verhalen
Het zijn niet mijn verhalen waar ik een rol in speel
Nee ik schrijf ze, maak de rollen
en zie hoe die zich ontrollen
En hoe de verhalen, over mij, rollen
Het verhaal dat ik buiten mezelf op zoek moest gaan, naar mijn pad
Maakte dat ik dat deed
Maar op een dag ging ik het verhaal in twijfel trekken
Het voelde zo stevig en vaststaand
Waardoor het waar leek te zijn, dat verhaal
En daarom trok ik het niet in twijfel
Maar na talloze pogingen om dat pad te vinden, buiten mezelf
Was ik zo moe, dat ik niet anders kon dan aan die vermoeidheid aandacht te geven
En daar haalde ik kracht uit
Om terug in het oude verhaal van buitenaf te gaan zoeken
Dit herhaalde zich zo vaak dat ik daar moe van werd.
Ik zag dat ik dit deed
Proberen tot ik moe werd
En dan rusten om weer aan de slag te gaan
Maar ik voelde dat ik dit niet meer wou
Ik had geen idee hoe ik dat moest veranderen
Dus ik koos ervoor om het niet meer te doen
En iets anders te zoeken als ik de neiging had om het toch te doen
Het leek als afleiding
Dus ik zocht een afleiding
Iets om te doen
Dan kan ik evengoed kiezen om iets te doen wat ik leuk vind
Dat me een voldaan gevoel geeft
En omdat het me dit gevoel gaf
Heb ik de neiging om er weer een pad van te maken
Ik legde het weer buiten mezelf
Soms herkende ik dat gedrag
Soms herkende ik de vermoeidheid
Soms herkende ik het niet
En was het een ander die me erop wees
En soms herkende ik het dan
Soms niet
Maar dit maakt allemaal deel van mij uit
Deel van het pad in mij
Pad vind ik een raar woord
Het lijkt alsof ik het kan bewandelen
Het is eerder een verbinding met mezelf
Of een in-mezelf-zitten
Als ik bevoordeeld in gesprek ben met een ander
Bij mezelf zijn
Als dingen niet bewegen in de richting waarin ik zou willen dat het naar toe zou moeten bewegen
Ik was er al die tijd
Ik ben er nu
En soms glij ik even weg naar het pad
Maar daar ben ik ook
ik ben er altijd
Suitably yours,
Annelies