Ik, Hier en Nu.

Steven Hayes hoorde ik net vertellen wat bewustzijn is. Hij vertelde ook hoe dit proces eruit ziet, wat bewustzijn laat ontstaan. Dit is zo waardevol en versterkt nog meer mijn denken. Normaal gezien post ik dat dan op sociale media. Ja, dat is hoe ik die communicatiemiddelen gebruik. Ik weet dat het in de kledingwereld belangrijk is om geregeld iets online te zetten. 

Het is zelfs zo, dat ik ervan uitga dat je niet met het project bezig bent als je niets post. Ik zeg niet dat je altijd alles moet posten. Voor een project ben ik nu makers en kunstenaars aan het verzamelen en als ik merk dat de website en de sociale media al maanden niet meer aangeraakt zijn, dan zet ik mijn hoop niet te hoog in. Om even verder te gaan met mijn sociale media strategie: als ik iets inspirerend, iets ogen-openend tegenkom, dan is dit een aanzet om een communicatieve oproep te maken op sociale media. 

Zoals ik schrijf in mijn communicatie van laatst: ‘Ideeën, visies en concepten inspireren me. Maar vaak vind ik ze nogal ideematig en conceptueel. Via mijn verbeelding laat ik die concreet en toepasbaar worden. Zo leer ik.’ Ik denk dat het me net inspireert, omdat het resoneert met iets in me. Door de oefening doe ik iets met die energie en breng ik het naar buiten. Ik kies ervoor om dit via mijn eigen ervaring, verbeelding, te uiten. Daar kies ik dan een foto bij. 

Die foto’s maak ik van momenten met kleding, die ik wil laten zien en laten zijn. Vaak is dat moment, waarop ik bewust met kleding bezig ben, het maakproces. Dat is een kleding moment wat ik wil vast leggen. 

Het inzicht van Steven Hayes over bewustzijn is dus sterker dan andere inspiraties. Dat ik dacht: open je laptop en schrijf een kleermakerszit. Bewust zijn is Ik, Hier, Nu. Dit ligt in lijn met wat ik eerder schreef als aanwezig zijn bij dit, hier en nu. Dit leer je, onderzocht hij, door jij, daar en dan. Ik maakte tijdens zijn uiteenzetting een tekening van een breuk zoals ½. Ik, Hier en Nu staan bovenaan en Jij, Daar en Dan staan onderaan. 

Nu hoor ik alweer mijn analytische deel: waar staat die breuk voor, wat is de betekenis? Geen idee, dit is hoe ik de notities nam en het voelt juist. En bedankt voor je bijdrage, analytisch deel van me. 

Uit het onderzoek van Hayes blijkt dat wij die concepten leren door interactie en verbinding en zo ontstaat communicatie. En dat dit geen evidente dingen zijn om een kind aan te leren. Hier voor mij, is daar voor jou en andersom. Nu is nu al weer voorbij. En ik dat vraag om een jij. 

Als ik nu terug lees hoe ik bewustzijn omschreef: Dit, hier en nu. Hayes omschreef het als Ik, hier en nu. Dan is er een in de reeks die niet gelijk is. Dit en ik. 

Wauw! Dit is een spiegel. Dat mijn ik-deel onderdeel is van dit en niet gescheiden is door een breuklijn met jij. Ik schreef je al eerder dat ik uit een context kom, waar die breuklijn niet bestond. En als je die aangaf, dan werd dat hard veroordeeld. Dit is even het deel van mezelf wat nood heeft aan het zoeken naar de oorsprong. Dank je voor je bijdrage. 

Ik lees ook dat ik schrijf: ik dacht open je laptop. Ik weet dat dit grammaticaal niet correct is. Het is je en jou of ik en mijn. Wauw, dat dit in mijn schrijven zo eerlijk opduikt, terwijl ik net over dit onderwerp schrijf. Geweldig toch hoe ons zijn werkt? Eigenlijk kan ik enkel over mijn zijn praten. Ik ben dankbaar en vereerd deel te mogen zijn van dit zijn. 

De woorden dit, hier en nu gebruik ik dagelijks of bijna elk uur. Als ik aan iets begin: wat is dit, hier en nu? Voordat ik aan deze kleermakerszit begon is mijn verbinding met mezelf: is dit voor hier en nu? Heb ik hier genoeg verbinding mee? Is dit nu het moment? Heb ik nu al voldoende om dit te verbeelden? Wat is dit? Wat wil ik delen met dit? Waarom? Waarom nu? Waarom hier in deze vorm? Als ik deze vragen nu nalees, merk ik dat ik die stel om met mijn ik te verbinden. 

Ik ga testen wat het geeft als ik dit in Ik verander of de opening namaak.

Suitably yours,

Annelies